O książce: rok / W pierwszej klasie Lisa była zabawna, dziewczęca, zakochana w swoim pierwszym nauczycielu, potem w nauczycielu solfeżu o romantycznym imieniu Irena (mianowicie tak, i w żadnym wypadku Irina!) Jej miłość do matematyki przekształciła się później w czułe, pełne szacunku uczucie do Wiery Konstantinownej, która uczyła algebry i geometrii. Jednakże te jej miłości nie wywołały ani u niej, ani u obiektów jej uczuć żadnego niepokoju ani podniecenia. Wszystko zmieniło się w instytucie wraz z pojawieniem się na widowni eleganckiego, inteligentnego i drwiącego profesora Katedry „Procesów i Aparatów”... Zakochanie się absolutnie nie chciało minąć, jak odra, ospa wietrzna i inne choroby wieku dziecięcego minęło... Co więcej, próbując ukryć te uczucia przed wszystkimi, ale przede wszystkim przed sobą, Lisa wpada w dziwną historię... W tej historii studenckie wspomnienia i dawne, szkolne przyjaźnie zostaną zmieszane w jeden koktajl, będą wróżki i zakopane fotografie dawno zapomniane nawet przez ich uczestników, rodzinne dramaty, zazdrość, zdrada, przerost miłości matczynej, niespodziewany spadek i wiele więcej... I dobrze, że Lisa będzie miała obok siebie przyjaciół, którzy będzie ją wspierać w trudnych chwilach i pomoże naprawić jej błędy. A może się okazać, że klasyk dał się ponieść emocjom, a lekarstwo, które polecił na miłość od pierwszego wejrzenia, wcale nie jest panaceum. I po uważnym spojrzeniu na obiekt miłości po raz drugi zdecydowanie rozumiesz, że wszystko, co dobre w twoim życiu, może się wydarzyć tylko wtedy, gdy on, ten obiekt, będzie w pobliżu…